اشاره: استاد عبدالرحمن پیرانی دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح ایران به عنوان میهمان در کنفرانس«مدینهی منور پایتخت فرهنگی اسلام در سال 2013» شرکت کرد و مقالهای را به دبیرخانهی کنفرانس ارائه داد که مورد پذیرش واقع شد و قرار است در کتاب فعالیتهای کنفرانس چاپ شود. متن مقاله بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين والصلاة والسلام علی سيد المرسلين وعلی آله وصحبه أجمعين.
خداوند تبارک و تعالی مدینهی منوره را ورودی صدق و راستی قرار داده است و آن را پیشتراز خروجی صدق ذکر کرده و فرموده است: (وَقُل رَّبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلْطَاناً نَّصِيراً)[إسراء:80]
بگو: پروردگارا! مرا صادقانه (به هر کاری) وارد کن، و صادقانه (از آن) بیرون آور، (و چنان کن که خطّ اصلی من در آغاز و انجام همهچیز، راستی و درستی باشد)، و از جانب خود قدرتی به من عطا فرما که (در امر حکومت بر دوستان و اظهار حجّت در برابر دشمنان، برایم) یار و مددکار باشد.
پس از مکهی مکرمه، مدینه بزرگترین مرکز فرهنگی اسلام و از کلانشهرهای معروف و پربار فرهنگی است و این علاوه بر اصالت فرهنگ اسلامی، جایگاه و سرعت تأثیر آن در جهان اسلام و همچنین نوع فرهنگ اسلامی است؛ زیرا هیچ شهری جز مکهی مکرمه در فرهنگ اسلامی با مدینه مشترک نیست و مدینه رسالت و ساختارش را در این زمینه محفوظ داشته است؛حتی عمل اهل مدینه در قرنهای اولیه یکی از منابع تشریع اسلامی از جهت فرهنگی و عملی بود. این همان مدینهی نبوی است که رسول خدا را دوست میداشت و رسول اکرم نیز به آن علاقهمند بود و از خداوند خواسته بود تا مدینه را محبوب دلها قرار دهد. رسول خدا مایهی نجات اهل مدینه بود و خداوند را به دوستی آنان شاهد گرفت؛ آنان نیز جان و مالشان را نثار پیامبرشان کردند. پس خیر و برکت همواره در آن وجود خواهد داشت؛ پیش از فتح، هجرت به مدینه از واجبات بود و پس از آن همسایگی با مدینه امر پسندیدهای قرار گرفت.
خداوند متعال در قرآن میفرماید: (وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ۚ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ)[حشر:9]
آنانی که پیش از آمدن مهاجران خانه و کاشانه (ی آئین اسلام) را آماده کردند و ایمان را (در دل خود استوار داشتند) کسانی را دوست میدارند که به پیش ایشان مهاجرت کردهاند، و در درون احساس و رغبت نیازی نمیکنند به چیزهایی که به مهاجران داده شده است، و ایشان را بر خود ترجیح میدهند، هرچند که خود سخت نیازمند باشند. کسانی که از بخل نفس خود، نگاهداری و مصون و محفوظ گردند، ایشان قطعاً رستگارند.
مدینه پس از مکهی مکرمه و بیتالمقدس در نزد خداوند محبوبترین نقطهی روی زمین است؛ هنگامی که رسول خدا از مکه خارج میشد به درگاه خدا دعا کرد و فرمود: «اللَّهُمَّ إنَّهُمْ أَخْرَجُونِي مِنْ أَحَبِّ الْبِلَادِ إلَيَّ فَأَسْكِنِّي، فِي أَحَبِّ الْبِلَادِ إلَيْكَ»[مستدرک حاکم] خداوند مرا از محبوبترین شهر خارج کردند پس تو مرا در محبوبترین سرزمین خود ساکن کن؛وآنگاه خداوند ایشان را در مدینه مستقر کرد. مدینه شهر هجرت رسول خدا، انیس دلهای مؤمنان و آرامبخش جانهای مشتاقان بود و پس از احساس خستگی از زندگی و دشواری سفر تسلیبخش جانهایشان بود. مدینه سرزمین شادیها و خاستگاه معانی شیرین است. مدینه مرکز نخستین حکومت اسلامی بود که از آنجا پرتوش را به شرق و غرب جهان تاباند؛ اسلام در هر زمان از مدینه جان میگیرد و رسول اکرم در این باره میفرماید: «إن الإيمانَ لَيَأْرِزُ إلى المدينة كما تَأْرِزُ الحَيَّةُ إلى جُحْرِهَا»[متفق علیه] ایمانهمواره به مدینه باز میگردد همان گونه که ما در نهایت به سوراخش بازمیگردد.
بزرگترین تمدن بشری که حامل بالاترین رسالت آسمانی برای بهترین انسانهای روی زمین بود از مدینه آغاز شد؛ از اینجا بود که پرتو نور اسلام بر زمین تابیدن گرفت و رسالت جاودان آسمانی را برای بشریت به ارمغان آورد؛ کلمهای را با خود آورد که آسمانها و زمین و ما فیها در برابر آن سر تعظیم فرود میآورند و آن عبارت است از کلمهی لا اله الا الله.
تمدن اسلام که حامل دین و آیین خداوندی برای بشریت بود در اینجا پایهگذاری شد؛ فرهنگ عدالت و برابری بین انسانها با رنگها و نژادهای گوناگون از اینجا آغاز شد. از این جا بود که از کرامت انسان و احترام به زن سخن به میان آمد؛ خاستگاه فرهنگ سازندگی، بخشش، کار، ایثار و دوست داشتن برای خدا همینجا بود؛ بهترین و شریفترین مخلوقات خداوندی، محمد مصطفی-صلی الله علیه وسلم- و صحابه گرانقدر آن حضرت در اینجا و بر روی این خاک راه میرفتند و در آن سکونت داشتند. بالاترین کتابی که تاکنون بشریت آن را دیده است در این شهر جمعآوری و نوشته شد؛ کتابی که تا روز رستاخیز از سوی خداوند محفوظ خواهد ماند؛ در اینجا و داستانها، قهرمانیها و حماسههایی روی داده است که حکایت حال آن گنجینهی کتابخانههای جهان را پربار کرده است؛ اینجا مدینه، گنبد اسلام و منارهی آن مرکز جاودان فرهنگ اسلامی است.
حال باید با عزت و افتخار تمام مدینهی منوره را به عنوان مرکز فرهنگی اسلام گرامی بداریم؛ انتخاب موفقیتآمیز مدینهی منوره به عنوان پایتخت فرهنگی اسلام در راستای فعال کردن نقش فرهنگی و ادبی این شهر در طول حاکمیت اسلام و پس از آن صورت میگیرد؛ مدینه افتخار استقبال از دعوت محمد مصطفی را داشته است و مسجد بزرگی که بسیاری از دانشهای فرهنگی، اسلامی، اجتماعی و انسانی را در خود جمع کرده است در این شهر قرار دارد و همواره سرچشمهی گوارایی برای طالبان علم در سراسر جهان بوده است. بزرگترین غزوات اسلام در این سرزمین انجام گرفت و پرچمهایی که نشاندهندهی مراحل مهمی از تاریخ مدینهی منوره است بر فراز کوههایش در اهتزاز است. هر وجب از خاک این شهر میراث تاریخی بزرگی را با خود دارد و به واسطهی حضور حجاج و زائران، از تمام رسوم و فرهنگها سهمی برگرفته است و این بر ابهت مدینه میافزاید و اهمیت گسترش این میراث تاریخی در سراسر جهان را نشان میدهد. در پایان از خداوند سبحان میخواهم به برگزارکنندگان این کنفرانس پر خیر و برکت توفیق دهد و همهی ما را از خیرات و برکات آن برخوردار کند.
والسلام علیکم و رحمة الله وبرکاته
نظرات
اخواندوست
31 فروردین 1392 - 08:07ضمن سپاس و قدردانی از استاد فضل و تواضع، جناب ماموستا پیرانی؛ نوشته زیبا و دلنشینی بود؛ هرچند که عربی آن را نیز خوانده بودم! خداوند شما را برای مسلمانان حفظ کند که با خلوص و درایت، در راستای احیای نظام مند شریعت، وزین و استوارانه گام بر میدارید، و با تواضع و اخلاق نیک خود، مانع شکسته شدن مرزهای تعامل و تعادل گشته اید. همیشه مشتاق شنیدن و خواندن رساله هایتان بوده و هستیم. م
-
03 اردیبهشت 1392 - 07:08واقعا جالب بود